Menu
Facebook-f Instagram Linkedin-in Pinterest

inspiratie

Stap 2 in het maken van een fotoalbum: de kapstok

Stap 2 in het maken van fotoalbums is voor mij NIET het uitzoeken van de foto’s.  Wat? Hoor ik je zeggen. Nee. Het gaat mij niet om de foto’s. Per se. En jij bent fotograaf? Ja.

Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van foto’s. Maar meer nog hou ik van het verhaal achter de foto of in de foto. Dat is ook waarom ik van een mooi portret van iemand houd. Voor mij zou 1 hele mooie foto van iemand, genoeg kunnen zijn. Daar kan ik alle verhalen aan ophangen. Want dat is wat foto’s voor mij zijn. Het is een kapstok.

Dus als ik aan een album begin, dan begin ik met het verhaal. Wat wil ik vastleggen? Wat wil ik vertellen? Wat herinner ik mij? Wat zijn of waren mijn gevoelens?

Misschien herken je het nog van vroeger.  Na de vakantie moest je ieders vakantiefoto’s zien. Als jij er niet bij geweest bent, dan is daar niet altijd zoveel aan. Marietje voor de palm, Marietje drinkt uit een kokosnoot. Oké. Next.

Maar wat nou als je weet dat palmen heel bijzonder zijn voor Marietje. Haar grootouders komen uit Indonesië en groeiden op met palmen in hun achtertuin. Ze heeft lang gespaard om deze reis te kunnen maken. En ze zag er ook wel een beetje tegenop. Wat zou deze reis naar boven brengen. Haar familie is daarna min of meer gevlucht naar Nederland. Haar vader wilde nooit terug. Maar Marietje wilde het wel graag een keer zien. En haar grootmoeder beschreef de smaak en het gevoel van drinken uit een kokosnoot. En nu deelt Marietje die ervaring met haar. Het brengt de herinnering aan oma dichterbij.

Als die verhalen in het boek komen. Dan wordt het (voor mij) interessant. En daarom vind ik verhalen vangen zo belangrijk.

Als je begint met de verhalen, kun je daarna de foto’s erbij zoeken. En dan maakt het ook niet zoveel uit of de foto precies het verhaal vertelt. Een verhaal kan verschillende invalshoeken hebben. Verschillende foto’s kunnen je verhaal ondersteunen.

Morgen vertel ik hoe ik mijn Moederdagboekje heb gemaakt. 1 is er af en die is gisteren met de post gekomen. En de ander begint vorm te krijgen in mijn hoofd. Mijn moeder is af gelopen zomer overleden. Ik wil een boekje over haar leven maken. Als ik naar alle foto’s kijk dan wordt het een dik boek. Maar dat is niet mijn intentie.

Stap 1 voor het maken van een fotoalbum

Mijn stap 1 voor het maken van fotoalbum.

Het raamwerk van het album. 

Bepaal deze dingen voordat je aan je albums begint.

Het formaat:
Welk formaat wil je dat je fotoalbum wordt? Besluit voordat je de foto’s uitgaat zoeken voor welk formaat je gaat. 

Vierkant: 15×15 cm, 20×20 cm of 30×30 cm
Rechthoekig: en wil je dan liggend bijv. 30×20 cm of staand 20×30 cm. Ik vind 20×15 cm ook een lief formaat.

Pagina’s:
En hoeveel pagina’s wil je in je boek. Dit bepaalt een groot deel van de prijs van het album. Het is verstandig omdat daar van tevoren over na te denken. Door het aantal pagina’s vast te leggen weet je ook hoeveel foto’s je nodig hebt of kan gebruiken. Je kan dan meerdere foto’s op 1 pagina doen bijvoorbeeld. Kleine collages maken.

De kaft/cover
Wil je een linnen cover of een (nep)leren kaft? Wil je er en foto op? Wil je er een tekst op? En wil je die dan gelaserd of ge-embossed? Dit bepaalt ook mede de prijs.

Papier
Ik vind mat fotopapier het meest geschikt. Vingerafdrukken zie je er nauwelijks op. En het blijft mooi. Maar je hebt ook velvet of glossy.

De intentie van het album.
Voor wie maak je het album? Wil je er alleen foto’s in of ook tekst? Bij een aantal online fotoboekaanbieders is tekst toevoegen niet zo eenvoudig. Ik maak mijn boeken meestal in Indesign. Er zijn verschillende aanbieders die allerlei templates hebben. Dat kan voor sommigen heel fijn zijn.

Start with the end in mind.

Dag 22 in mijn zoektocht naar inspiratie | Schiphol

Straks ga ik weer naar Schiphol. Schiphol is mijn happy place. Nee niet de drukte, je schoenen uitdoen, je riem in het bakje, zit alles wel in een doorzichtig zakje? Niet dat gedoe. 

Maar het ultieme gevoel van vrijheid, van kansen, van mogelijkheden. Van anonimiteit, van mensen observeren, soms een steelse blik opvangen. De drijfende kracht van het onderweg zijn. 

Dat ben ik het liefst onderweg. Onderweg van dat wat is, naar dat wat kan zijn. Een tijdje geleden had ik het met JC over “thuis” zijn. What is home? We hadden er een interssant gesprek over. En toen ik vlak daarna op Schiphol was, appte ik hem dat home voor mijn Schiphol is.

hilde van der sterren - home - Schiphol

Ik heb jaren gevlogen voor de KLM. Elke vrijdagmiddag kwam die bruine envelop met een drie letter code (die ik soms even op moest zoeken) en dan begon het. Waarheen? Wat ga ik er doen? Hoe zal de crew zijn? Tijdverschil en een lekker hotelleven. Maar ook kijken op de klok moet ik al weg. Vaak langer dan 24 uur wakker zijn. Soms je niet oke voelen in de groep en er dan mee dealen. Passagiers die hun levensverhaal vertelden. Passagiers die het me uitdaagden. Ontdekken dat je met iemand bevriend kan zijn, maar dat samenwerken wat anders is. Samen reizen, alleen reizen.  

En dan de jaren die we in het buitenland woonden. Elke laatste nacht in Nederland ruzie hebben over het feit of we dit wel of niet gaan meenemen. Het wegen van de koffer. Nemen we het risico? Vaak was ik ruim 9 weken in de zomer hier met de kids. En dan kwam die dag dat je voor vele maanden weer weggaat.. Tja hoeveel hagelslag moet dan mee 😉

Straks mag ik weer. Sta ik weer op Schiphol, observeer ik de mensen…

Dag 21 in mijn zoektocht naar inspiratie | Waylon

Je hebt er wellicht even op moeten wachten (drumroll….. ahum, 😉 maar vandaag dan toch echt inspiratie nr 21

En dat is…. Waylon. 

Mijn kids lachen me uit want tja laat ik eerlijk zijn, ik was absoluut geen fan van hem. Ik vond hem overdreven, op zijn teentjes getrapt. Dat gedoe met Ilse (waar ik ook heel graag naar luister) en soms bij de Voice… hmm tja….

inspiratie-waylon

Maar toen… op de een of andere manier, is dit jaar anders. Is het dat hij wat ouder is geworden? Wat minder overdreven doet? ‘K weet het niet. But he grows on me… a lot… en toen kwam ik ergens een filmpje tegen waar hij… Love me zingt… 

Ik las dat zijn nieuwe album uitkwam… En ik hou enorm van Country music, bring on Garth Brooks and others… dus gelijk met Spotify opgezocht.

Ik vind het een heerlijk album. Hij staat op repeat. Vervolgens dacht ik, laat ik hem dan ook wat beter te gaan bestuderen. Want als ik van zijn muziek ga houden, dan wil ik ook weten wie hij is. 

En zoals zo vaak het geval is, past de waarheid bij die fase in je leven. Wij woonden in het buitenland. Zagen de Voice nooit, maar las er wel eens wat over. Hetzelfde over het songfestival gedoe. En als ik nu zijn auditie zie bij Holland’s got talent bekijk, dan zie ik iemand met passie. En voor mensen met passie smelt ik. 

Wat een lef om te gaan waarvoor je wilt staan, geen concessies te doen! Ik ga daar een beetje van lenen voor 2020. Het loont dus om verder te gaan kijken dan je neus lang is. 

Dag 20 in mijn zoektocht naar inspiratie | Helene Magnus

In mijn mentorgroep in Noorwegen zit Helene Magnus . Vanaf het eerste moment inspireerde ze mij. Ze maakt zulke mooie, bijna abstracte, beelden.

Kijk maar eens op haar insta

Ze maakt de foto’s via double exposure in de camera. Dus de beelden zijn niet over elkaar heen gephotoshopt.

Helen, you stay the queen of this art form and I had so much fun trying it out. Thank you for the inspiration. 

Helene Magnus

 Door het prachtige weer van afgelopen dagen, werd ik geïnspireerd om zelf op stap te gaan en het eens te proberen. Ik heb er nog een extra uitdaging aan toegevoegd door het te gaan doen met de Lensbaby.

Dag 19 in mijn zoektocht naar inspiratie | expeditie 2020

Zoals je wellicht weet, is Iris mijn vriendin en (zakelijke) sparring partner. Ik denk dat er bijna geen dag voorbij gaat waarin geen ingesproken what’s app berichtje over en weer geschoten wordt. Het is heerlijk je gedachten hardop uit te spreken om te voelen of wat je zegt klopt met je gevoel. Zal ik wel dat of toch niet? Op het moment gaan de gesprekken o.a. over onze Noorse expositie in februari. Over het formaat, de papiersoort, wat voor  lijsten, glas of geen glas… Iris inspireert me enorm met haar gedrevenheid, haar visie en haar spirit. 

Iris begint morgen met haar expeditie 2020. Je kan je via haar instagram opgegeven. 

Aanstaande woensdag start ik een weeklange expeditie in een gesloten Insta Story groep en iedere fotograaf met interesse mag gratis meedoen! 

++++++++++

Hieronder haar bericht:

Iedere dag post ik een korte video waarin ik een onderwerp bespreek wat leidt tot inzichten in jouw doelen voor 2020. 

December is altijd een drukke en chaotische maand en daarom is het nu de tijd om te reflecteren op het afgelopen jaar en vooruit te kijken op het nieuwe. 

Het is voor mij een organisch proces om dit nu te doen en het leek me leuk om dit met je te delen. 

Je meldt je aan door mij een DM te sturen met IK DOE MEE en vanaf woensdag krijg je toegang tot de stories. Deze zijn dus niet openbaar maar alleen voor degenen die zich hebben aangemeld. 

Zoals ik al zei, zijn er geen kosten aan verbonden. Het enige wat ik van je vraag is de intentie om de expeditie aan te gaan en af te maken. 

De kracht van een groep is niet te onderschatten en samen kunnen er ervoor zorgen dat we allemaal geïnspireerd 2020 ingaan! 

Dag 18 in mijn zoektocht naar inspiratie | Eckhart Tolle

De buurvrouw had een tijdje geleden het idee opgevat om een buurtborrel te geven. Voor ons erg leuk, omdat we hier nog niet zo lang wonen. En nog niet alle buren kennen. Op deze avond kwamen we in gesprek met onze achterburen en op de een of andere manier, kregen we het over lezingen. Hun kerk organiseerde lezingen over o.a. Eckhart Tolle. Het zijn drie bijeenkomsten. Ariane en ik besloten ter plekke om ons daarvoor op te geven. 

Ik heb al eerder podcasts geluisterd over zijn gedachtengoed. En wilde er graag eens wat verder induiken. Maar ja Life got in the way… dus… nu kwam de perfecte gelegenheid. 

Eckhart heeft meerdere boeken geschreven, maar wij concentreren ons op; The power of NOW (1997) en A New Earth (2005). 

The primary cause of unhappiness is never the situation but your thoughts about it.

Eckhart Tolle

Hij schrijft over de wijze waarop het zich richten op het ‘nu’ kan leiden tot het hervinden van innerlijke vreugde en vrede. 

De kracht van het Nu dien je de identificatie met je analytische geest en het daardoor gecreëerde onechte zelf, het ego, te laten varen. We zijn ons denken niet. We kunnen onszelf van psychische pijn verlossen. Je authentieke kracht wordt pas gemobiliseerd door je over te geven aan het Nu. Hier vinden we vreugde en zijn we in staat ons ware zelf te omarmen.

Realize deeply that the present moment is all you ever have.

Eckhart Tolle

Life will give you whatever experience is most helpful for the evolution of your consciousness. How do you know this is the experience you need? Because this is the experience you are having at the moment.

Eckhart Tolle

Mijn moeder zei altijd al: tob niet het komt altijd anders. Ik heb/had nog wel eens de neiging om me druk te maken over iets wat niet eens zeker is dat er gaat gebeuren. Ik moest laatst een event fotograferen in qua licht, uitdagende omstandigheden. Daar kan ik dan bijvoorbeeld slecht van slapen. Wat als, en misschien dat enz. Door in het NU te blijven: ik heb de kennis, ik heb de juiste equipement mee, kan ik die trein aan gedachten stoppen.

Dag 15 in mijn zoektocht naar inspiratie | kunst van de regendruppel

In deze tijd van het multi-tasken komt men er achter dat 1 ding tegelijk doen of gewoon niks doen ook heel goed is. We moeten al zo veel. En we staan contant “aan”. 

In het kader van mijn experiment ben ik 10 minuten naar buiten naar een waterplas gaan staren. En verder niks. Zitten, kijken en waarnemen. Het is een regenachtige dag dus het zien vallen van de regendruppels in een plas was mooi. De ene druppel geeft meer rimpels dan andere druppels. Soms vallen er meer tegelijkertijd. Sommige botsen. Er is een ritme en dan ook weer niet. 

Ik heb wel even de wekker (10 min.) gezet, want tja ik heb ook nog dat to-do lijstje waar ik nog wat mee wil. Maar het gaf rust en ik zag dingen die ik eerder niet zo gezien heb. Het spelen van de regendruppels. En wat is de natuur toch mooi. Daar mag ik best vaker bij stil staan. 

Dag 14 in mijn zoektocht naar inspiratie | Meditations app

Eerlijk is eerlijk ik ben niet Michael P.’s grootste fan maar ik vind zijn Meditations app heel erg fijn. Ik heb zijn Maximum potential weekend gedaan. En daar deden we een aantal mooie visualisaties. Aan het einde van het weekend werd de app geïntroduceerd. 

Als ik niet kan slapen zet ik de muziek op. Ik vind de zang van Anura prachtig. En als ik onrustig ben of de dag niet kan loslaten doe ik een meditatie. 

Dag 13 in mijn zoektocht naar inspiratie | Brene Brown

k weet niet meer precies wanneer het was. Ik denk dat we toen in Moskou woonden (2012) en ik vaak met onze kids naar TED talks luisterde. Of nou ja, ik luisterde ernaar en als ik dan iets hoorde wat ik belangrijk voor hen vond, dan luisterden we dat tijdens het avondeten. 

Ik kende Brene Brown van haar TED talk over shame. En toen haar boek; de kracht van kwetsbaarheid uitkwam bestelde ik dat gelijk. En nu luister ik nog vaak naar haar boeken via Audible. 

Kortom Brene Brown is niet meer weg te denken uit mijn leven. En mijn middelste dochter heeft jarenlang een quote van haar op haar deur gehad. Wat we ook nog vaak zeggen als we het woord Impossible horen… the word it self says I’m possible. 

Ik stuitte van de week weer op een artikel van haar. Vandaar dat ze voor moet komen in mijn zoektocht. 

Dag 10 in mijn zoektocht naar inspiratie | podcasts

Als ik in de auto zit, kook, met de hond wandel of aan het schoonmaken ben, dan luister ik graag naar een Podcast. Ik luister naar best wel veel verschillende. Naar creative podcasts, podcasts over ondernemen, podcasts over fotografen, scrapbooking, noem het maar op. 

En een zeer inspireerde Podcast is die van Oprah – Supersoul conversations. En deze aflevering ging over regret and forgiveness. 

Nobody is going to do your life for you. 

Oprah and Cheryl discuss the meaning of forgiveness and the importance of vulnerability and regret. 

Dag 6 in mijn zoektocht naar inspiratie | Peter Lindbergh

ik heb er even over zitten twijfelen of ik vandaag  wel Peter Lindbergh wilde noemen. Hij is een enorme inspiratiebron voor mij, maar ik wilde niet meeliften op het feit dat hij net overleden is. 

Hij zou afgelopen week spreken op een event (The portrait masters) en daar keek ik erg naar uit. Hij laat een enorme leegte achter. Maar omdat het MIJN zoektocht is, noem ik hem toch ;-). Vooral ook dat hij de supermodels van de jaren 90 fotografeerde. Ik vond o.a. Cindy Crawford, Christy Turlington, Linda Evangelista GEWELDIG. Zijn zwart/wit foto’s zijn subliem. En vooral ook omdat hij niet zo van de make-up en dat soort dingen was. 

Ik had vroeger een prikbord op mijn kamer en daar hingen ook foto’s van hem. Deze foto’s hieronder zijn van zijn hand. Doe maar eens een google search om meer beelden van hem te zien.  Ik ben er echt even voor gaan zitten en heb in alle rust door zijn foto’s gescrolled.