Wat zou je jongere zelf zeggen? Eh wat? Als je kijkt naar een foto van jezelf toen je jonger was. Bijvoorbeeld toen je op de lagere school zat. Wat waren haar dromen, haar verlangens, haar idealen?
Wat voel je als je naar haar kijkt? In mijn geval zie een meisje dat de wereld onbevooroordeeld tegemoet keek. Dat al jong iets wilde maken. Op haar verlanglijstje stond altijd iets om te knutselen. Het maken vond ik het leukst en of het daarna werd wat ik wilde, was een tweede. Ik kan me nog werkjes uit die tijd voor de geest halen. Het ging niet om goed of slecht. Je maakte het gewoon. Ik had/heb een rijke fantasie en daarmee kon ik van alles verzinnen.
Dat meisje van toen, zit nog steeds in mij. Wanneer ga ik weer eens met haar spelen? Spelen om het spelen en niet om het eind resultaat. En zonder oordeel. Het is jammer dat er vaak een meetlat naast wordt gelegd. En dan metname door mijzelf.
Het is goed om aan dat kleine meisje te blijven denken.